พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 22:10-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

10. จงขับไล่คนชอบเยาะเย้ยออกไป การต่อสู้ชิงดีจะได้จบสิ้นการสบประมาทและการทะเลาะวิวาทจะได้ยุติ

11. ผู้ที่รักจิตใจอันบริสุทธิ์และมีวาจาอ่อนโยนจะได้เป็นมิตรกับกษัตริย์

12. พระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปกป้องความรู้แต่ทรงลบล้างถ้อยคำของคนไม่ซื่อสัตย์

13. คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ข้างนอก!”“ฉันจะถูกมันฆ่ากลางถนน!”

14. ปากของหญิงแพศยาเหมือนหลุมลึกผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสาปแช่งจะตกลงไปในนั้น

15. ความเขลาฝังแน่นอยู่ในใจของเด็กแต่ไม้เรียวที่ตีสั่งสอนจะช่วยไล่มันออกไป

16. ผู้ที่ขูดรีดคนยากจนเพื่อเพิ่มความมั่งคั่งให้ตนเองและผู้ที่ให้ของกำนัลแก่คนร่ำรวย ทั้งสองจะมาถึงความขัดสน

17. จงเอียงหูฟังคำสอนของปราชญ์และจงใส่ใจในความรู้ของเรา