พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 22:1-15 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. ชื่อเสียงดีน่าปรารถนายิ่งกว่าทรัพย์สมบัติมหาศาลเป็นที่ยกย่องก็ดีกว่าได้เงินหรือทอง

2. คนรวยคนจนก็เหมือนกันอย่างหนึ่งคือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างพวกเขาทั้งหมด

3. คนมีวิจารณญาณเห็นภัยอันตรายและหลบเข้าที่กำบังส่วนคนโง่เดินลุยต่อไปและต้องทุกข์ทนกับผลที่ตามมา

4. ความถ่อมสุภาพคือการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้ารางวัลของมันคือ ความมั่งคั่ง เกียรติ และชีวิต

5. เส้นทางของคนชั่วมีกับดักและตาข่ายส่วนผู้ที่ปกป้องชีวิตของตนก็หลีกห่างจากทางนั้น

6. จงอบรมเด็กในทางที่เขาควรจะไปและเมื่อเขาโตขึ้น เขาจะไม่หันเหไปจากทางนั้น

7. คนรวยปกครองคนจนลูกหนี้ก็เป็นทาสของเจ้าหนี้

8. ผู้หว่านความอยุติธรรมก็เก็บเกี่ยวความทุกข์ร้อนอำนาจอันน่าสะพรึงกลัวของเขาจะถูกทำลายลง

9. ความสุขมีแก่คนใจกว้างเพราะเขาแบ่งปันอาหารแก่ผู้ยากไร้

10. จงขับไล่คนชอบเยาะเย้ยออกไป การต่อสู้ชิงดีจะได้จบสิ้นการสบประมาทและการทะเลาะวิวาทจะได้ยุติ

11. ผู้ที่รักจิตใจอันบริสุทธิ์และมีวาจาอ่อนโยนจะได้เป็นมิตรกับกษัตริย์

12. พระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปกป้องความรู้แต่ทรงลบล้างถ้อยคำของคนไม่ซื่อสัตย์

13. คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ข้างนอก!”“ฉันจะถูกมันฆ่ากลางถนน!”

14. ปากของหญิงแพศยาเหมือนหลุมลึกผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสาปแช่งจะตกลงไปในนั้น

15. ความเขลาฝังแน่นอยู่ในใจของเด็กแต่ไม้เรียวที่ตีสั่งสอนจะช่วยไล่มันออกไป