พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 20:5-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

5. ความคิดดีเหมือนน้ำที่อยู่ลึกในใจคนแต่คนที่มีความเข้าใจก็ตักมันออกมาได้

6. คนมากมายอ้างว่าตนมีความรักมั่นคงแต่ใครเล่าจะพบคนซื่อสัตย์?

7. คนชอบธรรมดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติลูกหลานของเขาย่อมได้รับพร

8. เมื่อกษัตริย์ประทับบนบัลลังก์พิพากษาพระเนตรของพระองค์ทรงฝัดร่อนความชั่วทั้งปวงออก

9. ไม่มีใครกล่าวได้ว่า “ข้าพเจ้าได้รักษาใจของตนให้บริสุทธิ์ข้าพเจ้าสะอาดปราศจากบาป”

10. ตราชั่งไม่เที่ยงกับเครื่องตวงไม่ได้ขนาด องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทั้งคู่

11. แม้เด็กๆ เราก็มองออกได้จากการกระทำของเขาดังนั้นชีวิตของเขาบริสุทธิ์ถูกต้องจริงหรือ?

12. ทั้งหูที่ได้ยินและตาที่มองเห็น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้าง

13. อย่ารักการนอน มิฉะนั้นจะยากจนจงเปิดตาแล้วจะมีอาหารเหลือเก็บ

14. คนซื้อมักจะพูดว่า “ของไม่ดีเลย! ของไม่ดีเลย!”แต่พอได้ของแล้วก็ไปคุยอวด

15. ทองก็มี ทับทิมก็ดาษดื่นแต่ริมฝีปากที่เผยความรู้เป็นอัญมณีที่หายาก

16. จงยึดเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้แก่คนแปลกหน้ายึดไว้เป็นมัดจำเมื่อเขาค้ำประกันให้คนต่างถิ่น

17. อาหารที่โกงมาก็มีรสหวานแก่ผู้นั้นแต่ลงเอยด้วยก้อนกรวดเต็มปาก

18. แผนการสำเร็จได้ด้วยคำปรึกษาหารือดังนั้นการทำสงครามก็ต้องอาศัยคำแนะนำ

19. คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับฉะนั้นอย่าไปยุ่งกับคนปากบอน

20. หากผู้ใดแช่งด่าพ่อแม่ชีวิตของเขาจะดับมืด