พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 15:14-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

14. ใจสุขุมใฝ่หาความรู้แต่คนโง่กินความโง่เป็นอาหาร

15. ทุกวันของผู้ทุกข์ใจล้วนแต่เลวร้ายแต่จิตใจร่าเริงมีงานฉลองไม่ขาดสาย

16. มีน้อยแต่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าดีกว่ามีมากแต่เดือดร้อนวุ่นวาย

17. ได้กินผักนิดเดียวในที่ซึ่งมีความรักดีกว่ากินเนื้อวัวขุนพร้อมกับความเกลียดชัง

18. คนใจร้อนสร้างความแตกแยกแต่คนใจเย็นยุติการวิวาท

19. ทางของคนเกียจคร้านมีแต่ขวากหนามแต่วิถีของคนเที่ยงธรรมราบรื่น

20. บุตรที่ฉลาดทำให้พ่อสุขใจแต่บุตรที่โง่เขลาดูหมิ่นแม่ของตน

21. คนไร้สามัญสำนึกชื่นชอบความโง่เขลาแต่คนที่มีความเข้าใจรักษาทางของตนให้ตรง

22. ขาดคำปรึกษาแผนงานต่างๆ ก็ล้มเหลวแต่มีที่ปรึกษาหลายคนทำให้ประสบผลสำเร็จ