10. ผู้ที่ละทิ้งทางแห่งชีวิตจะถูกลงโทษแสนสาหัสผู้ที่เกลียดชังคำตักเตือนจะพบความตาย
11. แม้แดนมรณาและแดนพินาศก็ประจักษ์แจ้งต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าจิตใจมนุษย์จะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!
12. คนชอบเยาะเย้ยไม่ชอบการตักเตือนเขาจึงไม่ไปหาคนฉลาด
13. จิตใจที่เป็นสุขทำให้หน้าตาสดใสจิตใจที่ร้าวรานทำให้ดวงวิญญาณแหลกสลาย
14. ใจสุขุมใฝ่หาความรู้แต่คนโง่กินความโง่เป็นอาหาร
15. ทุกวันของผู้ทุกข์ใจล้วนแต่เลวร้ายแต่จิตใจร่าเริงมีงานฉลองไม่ขาดสาย
16. มีน้อยแต่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าดีกว่ามีมากแต่เดือดร้อนวุ่นวาย
17. ได้กินผักนิดเดียวในที่ซึ่งมีความรักดีกว่ากินเนื้อวัวขุนพร้อมกับความเกลียดชัง
18. คนใจร้อนสร้างความแตกแยกแต่คนใจเย็นยุติการวิวาท
19. ทางของคนเกียจคร้านมีแต่ขวากหนามแต่วิถีของคนเที่ยงธรรมราบรื่น
20. บุตรที่ฉลาดทำให้พ่อสุขใจแต่บุตรที่โง่เขลาดูหมิ่นแม่ของตน
21. คนไร้สามัญสำนึกชื่นชอบความโง่เขลาแต่คนที่มีความเข้าใจรักษาทางของตนให้ตรง
22. ขาดคำปรึกษาแผนงานต่างๆ ก็ล้มเหลวแต่มีที่ปรึกษาหลายคนทำให้ประสบผลสำเร็จ
23. ผู้ให้คำตอบที่เหมาะสมก็พบความยินดีถ้อยคำที่ถูกกาลเทศะก็ดีเหลือหลาย
24. เส้นทางชีวิตของคนสุขุมรอบคอบนำขึ้นสู่เบื้องบนเพื่อป้องกันไม่ให้ดิ่งลงสู่หลุมฝังศพ
25. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรื้อบ้านของคนหยิ่งยโสแต่ทรงปักเขตที่ดินให้หญิงม่าย
26. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังแผนการของคนชั่วแต่พอพระทัยถ้อยคำที่เหมาะสมดีงาม
27. คนโลภทำให้ครอบครัวเดือดร้อนแต่คนที่ชิงชังสินบนจะมีชีวิตอยู่