พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สุภาษิต 13:12-24 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

12. ความหวังที่ถูกประวิงไว้ทรมานจิตใจคนแต่ความสมปรารถนาเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

13. ผู้ที่ลบหลู่คำสั่งสอนจะได้รับความหายนะแต่ผู้ที่ยำเกรงคำบัญชาก็ได้รับบำเหน็จ

14. คำสอนของปราชญ์เป็นน้ำพุแห่งชีวิตช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย

15. วิจารณญาณที่ดีจะนำไปสู่ความโปรดปรานแต่ทางของคนอสัตย์นำไปสู่ความพินาศ

16. คนฉลาดหลักแหลมทุกคนมีความรู้เป็นเกราะแต่คนโง่เขลาโอ้อวดความโง่ของตน

17. คนส่งข่าวที่ชั่วร้ายจะย่อยยับแต่ทูตที่เชื่อถือได้นำการเยียวยามา

18. ผู้ที่ไม่ใส่ใจคำสั่งสอนจะยากจนและอับอายแต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนจะได้รับเกียรติ

19. ความสมปรารถนาเป็นที่ชื่นใจแก่วิญญาณส่วนคนโง่ชิงชังการหันจากความชั่วร้าย

20. คบกับคนฉลาดแล้วจะฉลาดข้องแวะกับคนโง่จะพบกับความเลวร้าย

21. เคราะห์ร้ายไล่ตามคนบาปแต่สิ่งดีเป็นรางวัลของคนชอบธรรม

22. คนดีทิ้งมรดกไว้ให้ลูกหลานแต่คนบาปสะสมทรัพย์สมบัติไว้ให้คนชอบธรรม

23. ที่นาที่ไม่ได้ไถหว่านยังให้พืชผลแก่คนยากจนแต่ความอยุติธรรมกวาดเอาไปหมด

24. ผู้ที่ไม่ยอมใช้ไม้เรียวก็เกลียดชังลูกของตนแต่ผู้ที่รักลูกก็ใส่ใจอบรมสั่งสอนเขา