19. ไม่อาจหยุดความบาปได้ด้วยการพูดมากผู้ที่รู้จักยั้งลิ้นของตนก็เป็นคนฉลาด
20. ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดีส่วนจิตใจของคนชั่วก็ไม่ค่อยมีค่า
21. ริมฝีปากของคนชอบธรรมหล่อเลี้ยงคนมากมายแต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก
22. พระพรขององค์พระผู้เป็นเจ้านำความมั่งคั่งมาให้และไม่ได้ทรงแถมความทุกข์ร้อนมาด้วย
23. คนโง่เพลิดเพลินกับการทำชั่วแต่ผู้มีความเข้าใจเพลิดเพลินในสติปัญญา
24. สิ่งที่คนชั่วหวาดกลัวจะมาถึงเขาส่วนสิ่งที่คนชอบธรรมปรารถนาจะบรรลุผล
25. เมื่อมรสุมพัดกระหน่ำ คนชั่วร้ายก็สิ้นไปแต่คนชอบธรรมยืนหยัดมั่นคงเป็นนิตย์
26. เหมือนน้ำส้มกับฟัน และควันกับตาคนเกียจคร้านก็ทำให้ผู้ที่ใช้งานเขาขัดเคืองเช่นนั้น
27. ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าต่อชีวิตให้ยืนยาวแต่ปีเดือนของคนชั่วถูกตัดทอน