4. พวกเขาพล่ามวาจาโอหังคนทำชั่วทั้งปวงพร่ำคุยโม้โอ้อวด
5. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พวกเขาบดขยี้ประชากรของพระองค์พวกเขาข่มเหงรังแกผู้เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
6. พวกเขาสังหารหญิงม่ายและคนต่างด้าวพวกเขาเข่นฆ่าลูกกำพร้าพ่อ
7. พวกเขากล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงรู้เห็นพระเจ้าของยาโคบไม่ทรงใส่ใจ”
8. เจ้าผู้ไม่รู้จักคิดในหมู่ประชากร จงใส่ใจคนโง่เอ๋ย เมื่อใดเจ้าจึงจะฉลาดขึ้น?
9. พระองค์ผู้ทรงสร้างหูจะไม่ทรงได้ยินหรือ?พระองค์ผู้ทรงสร้างตาจะไม่ทรงเห็นหรือ?
10. พระองค์ผู้ทรงตีสั่งสอนประชาชาติจะไม่ทรงลงโทษหรือ?พระองค์ผู้ทรงสอนมนุษย์จะขาดความรู้หรือ?
11. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบความคิดของมนุษย์ทรงรู้ว่าล้วนแต่เปล่าประโยชน์
12. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความสุขมีแก่ผู้ที่พระองค์ทรงตีสั่งสอนแก่ผู้ที่พระองค์ทรงสอนจากบทบัญญัติของพระองค์
13. พระองค์ทรงให้พวกเขาได้รับความบรรเทาในยามเดือดร้อนตราบจนหลุมได้ขุดไว้สำหรับคนชั่ว
14. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงปฏิเสธประชากรของพระองค์พระองค์จะไม่ทรงละทิ้งผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์