7. ข้าแต่พระเจ้า เมื่อพระองค์ทรงนำหน้าเหล่าประชากรของพระองค์เมื่อพระองค์ทรงยาตราผ่านถิ่นกันดารเสลาห์
8. แผ่นดินโลกก็สะเทือนเลื่อนลั่นและฟ้าสวรรค์ก็เทฝนลงมาต่อหน้าพระเจ้า เอกองค์แห่งภูเขาซีนายต่อหน้าพระเจ้า พระเจ้าแห่งอิสราเอล
9. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ประทานฝนอันอุดมให้ความชุ่มชื่นแก่มรดกที่อ่อนล้าของพระองค์
10. ข้าแต่พระเจ้า ประชากรของพระองค์ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั่นพระองค์ประทานแก่ผู้อัตคัดแร้นแค้นจากความอุดมสมบูรณ์ของพระองค์
11. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศพระวจนะมหาชนร่วมกันป่าวร้องแจ้งข่าว
12. “บรรดากษัตริย์และกองทัพรีบหนีเตลิดไปแล้วผู้คนแบ่งของที่ริบได้กันในค่าย