3. เพราะเสียงของศัตรูเพราะการจับจ้องของคนชั่วพวกเขานำความทุกข์ทรมานมายังข้าพระองค์และเหยียดหยามข้าพระองค์ด้วยความโกรธ
4. จิตใจข้าพระองค์ร้าวรานอยู่ภายในความหวาดผวาต่อความตายจู่โจมข้าพระองค์
5. ความกลัวและความหวาดหวั่นครอบงำข้าพระองค์ความหวาดกลัวท่วมท้นข้าพระองค์
6. ข้าพระองค์กล่าวว่า “โอ ข้าพเจ้าอยากมีปีกเหมือนนกพิราบ!จะได้บินจากไปและพักสงบ
7. ข้าพเจ้าจะหนีไปไกลลิบและพักอยู่ในถิ่นกันดารเสลาห์
8. ข้าพเจ้าจะรีบรุดไปยังที่กำบังให้ไกลจากมรสุมและพายุร้ายนี้”
9. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงทำให้คนชั่วสับสนอลหม่าน ทำให้ภาษาของเขายุ่งเหยิงไปเพราะข้าพระองค์เห็นความรุนแรงและการรบราฆ่าฟันในเมือง
10. พวกเขาป้วนเปี้ยนอยู่บนกำแพงทั้งวันทั้งคืนความมุ่งร้ายและการทารุณอยู่ในเมือง