9. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์เปิดเผยอยู่ต่อหน้าพระองค์เสียงทอดถอนใจของข้าพระองค์ไม่ได้ถูกปิดกั้นจากพระองค์
10. ใจของข้าพระองค์เต้นระรัว กำลังวังชาของข้าพระองค์ถดถอยและตาของข้าพระองค์ก็มืดมัวไป
11. เพื่อนฝูงปลีกตัวออกห่างเพราะบาดแผลของข้าพระองค์เพื่อนบ้านหลบลี้หนีหน้า
12. บรรดาผู้ที่หมายเอาชีวิตข้าพระองค์ก็วางกับดักบรรดาผู้ที่จะทำร้ายข้าพระองค์ก็พูดถึงแต่ความหายนะของข้าพระองค์และคิดหาอุบายอยู่วันยังค่ำ
13. แต่ข้าพระองค์เป็นเหมือนคนหูหนวกที่ไม่ได้ยินและเป็นเหมือนคนใบ้ที่พูดไม่ได้
14. ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนคนที่ไม่ได้ยินอะไรผู้ซึ่งไม่สามารถปริปากโต้ตอบ