78. ขอให้คนหยิ่งยโสอับอาย เพราะพวกเขาทำผิดต่อข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุส่วนข้าพระองค์จะใคร่ครวญข้อบังคับของพระองค์
79. ขอให้ผู้ที่ยำเกรงพระองค์ ผู้ที่เข้าใจกฎเกณฑ์ของพระองค์หันมาหาข้าพระองค์
80. ขอให้จิตใจของข้าพระองค์ปราศจากที่ติต่อกฎหมายของพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะไม่ต้องอับอาย
81. จิตวิญญาณของข้าพระองค์อ่อนล้าเพราะโหยหาความรอดของพระองค์แต่ข้าพระองค์ฝากความหวังไว้ที่พระวจนะของพระองค์
82. ดวงตาของข้าพระองค์อ่อนล้า เพราะรอคอยพระสัญญาของพระองค์ข้าพระองค์กล่าวว่า “เมื่อใดหนอพระองค์จะทรงปลอบประโลมข้าพระองค์?”