พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สดุดี 109:16-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

16. เพราะเขาไม่เคยคิดที่จะเมตตากรุณาใครแต่เข่นฆ่าคนยากไร้คนขัดสนและคนชอกช้ำ

17. เขารักที่จะแช่งด่าขอให้คำแช่งด่าตกอยู่กับเขาเขาไม่นิยมชมชอบการให้พรขอให้พรห่างไกลจากเขา

18. เขาแช่งด่าจนติดนิสัยเหมือนเสื้อผ้าติดกายมันซึมเข้าไปในตัวเขาเหมือนน้ำซึมเข้าไปในกระดูกเหมือนน้ำมัน

19. ขอให้การแช่งด่าเป็นดั่งเสื้อคลุมห่อตัวเขาเป็นดั่งเข็มขัดรัดรอบเขาไว้ตลอดไป

20. ขอให้ทั้งหมดนี้เป็นการตอบแทนจากองค์พระผู้เป็นเจ้าที่มีต่อบรรดาผู้กล่าวหาข้าพระองค์ที่มีต่อบรรดาผู้ที่ใส่ร้ายข้าพระองค์

21. ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตขอทรงดีต่อข้าพระองค์เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ด้วยความรักอันประเสริฐของพระองค์

22. เพราะข้าพระองค์ยากจนและขัดสนจิตใจของข้าพระองค์ร้าวระบมอยู่ภายใน

23. ข้าพระองค์โรยราไปดั่งเงาสนธยาข้าพระองค์ถูกสลัดทิ้งเหมือนตั๊กแตน

24. เข่าของข้าพระองค์อ่อนล้าเพราะอดอาหารร่างกายผ่ายผอมซูบซีด

25. ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากของผู้ที่กล่าวหาข้าพระองค์เมื่อพวกเขาเห็นข้าพระองค์ก็ส่ายหน้า

26. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิดช่วยข้าพระองค์ให้รอดตามความรักมั่นคงของพระองค์

27. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ให้พวกเขารู้ว่า นี่เป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์ให้รู้ว่าพระองค์เองเป็นผู้กระทำการนี้