พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

ปัญญาจารย์ 1:11-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

11. ไม่มีการระลึกถึงคนรุ่นก่อนและแม้แต่คนรุ่นที่กำลังจะเกิดมาคนรุ่นต่อจากเขาก็ยังไม่ระลึกถึงพวกเขา

12. ข้าพเจ้าปัญญาจารย์ เป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลอยู่ในเยรูซาเล็ม

13. ได้ทุ่มเทศึกษาและใช้สติปัญญาใคร่ครวญทุกสิ่งที่ทำกันใต้ฟ้าสวรรค์ พระเจ้าทรงวางภาระหนักแก่มนุษย์จริงๆ!

14. ข้าพเจ้าได้เห็นทุกสิ่งซึ่งทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์ ล้วนแต่อนิจจังเหมือนวิ่งไล่ตามลม

15. สิ่งที่คดงอก็ทำให้เหยียดตรงไม่ได้สิ่งที่ขาดอยู่ก็นับไม่ได้

16. ข้าพเจ้ารำพึงว่า “ดูเถิด เรามีสติปัญญามากกว่ากษัตริย์องค์ก่อนๆ ที่ครองเยรูซาเล็ม เราเข้าถึงสติปัญญาและความรู้”

17. แล้วข้าพเจ้าก็ทุ่มเทสุดตัวที่จะเข้าใจสติปัญญา ความบ้าคลั่ง และความโฉดเขลาด้วย แต่ได้เรียนรู้ว่านี่ก็วิ่งไล่ตามลมเช่นกัน

18. เพราะยิ่งฉลาดมากก็ยิ่งโศกเศร้ามากยิ่งรู้ก็ยิ่งทุกข์โศก