ฉบับ1971

เลวี‌นิติ 16:21-29 ฉบับ1971 (TH1971)

21. และ​อา‌โรน​จะ​เอา​มือ​ทั้ง‍สอง​วาง​บน​หัว​แพะ​ที่​มี​ชีวิต​นั้น และ​กล่าว​คำ​สาร‌ภาพ​บรร‌ดา​บาป​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล และ​การ​ทร‌ยศ​ทั้ง‍หมด และ​บาป​ทั้ง‍สิ้น​ให้​ตก​ลง​บน​หัว​แพะ​นั้น และ​ให้​คน​ที่​เตรียม​มือ​ไว้​พร้อม​แล้ว​มา​นำ​แพะ​ไป ปล่อย​เข้า​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร

22. แพะ​นั้น​จะ​บรร‌ทุก​มล‌ทิน​ทั้ง‍หมด​ไป​ยัง​ที่​เปลี่ยว แล้ว​เขา​ก็​ปล่อย​ให้​มัน​เข้า​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ไป

23. “แล้ว​อา‌โรน​จะ​เข้า​มา​ใน​เต็นท์​นัด‍พบ เขา​จะ​เปลื้อง​เครื่อง​แต่ง‍กาย​ผ้า‍ป่าน​ชุด​ที่​แต่ง เข้า​ไป​ใน​สถาน​ศักดิ์‍สิทธิ์​ออก‍เสีย​เก็บ​ไว้​ที่​นั่น

24. และ​เขา​จะ​ชำระ​ตัว​ใน​น้ำ​ใน​ที่​บริ‌สุทธิ์​แล้ว​สวม เครื่อง‍แต่ง‍กาย​ของ​ตน และ​เดิน​ออก‍มา​ถวาย​เครื่อง‍เผา‍บูชา​ของ​ตน และ​เครื่อง​เผา‍บูชา​ของ​ประ‌ชา‍ชน และ​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​ของ​ตน‍เอง​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หลาย

25. เขา​จะ​เอา​ไขมัน​ของ​เครื่อง​บูชา​ไถ่‍บาป​ไป​เผา​เสีย​บน​แท่น

26. ผู้​ที่​ปล่อย​แพะ​ไป​ให้​อา‌ซา‌เซล​นั้น​จะ​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า ของ​ตน แล้ว​ต่อ‍มา​จึง​จะ​เข้า​ใน​ค่าย​ได้

27. เขา​จะ​เอา​วัว​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง​บูชา​ไถ่‍บาป และ​แพะ​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ไถ่‍บาป​ที่ อา‌โรน​เอา​เลือด​ไป​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​สถาน​บริ‌สุทธิ์​นั้น ไป​เสีย​ข้าง‍นอก​ค่าย และ​เขา​จะ​เผา​เนื้อ​หนัง​และ​มูล​เสีย​ด้วย​ไฟ

28. ผู้​ที่​ทำ​การ​เผา​ก็​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน​และ​อาบ‍น้ำ ภาย‍หลัง​เขา​จึง​จะ​กลับ​เข้า​ค่าย​ได้

29. “ให้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถา‌วร​แก่​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ว่า ใน​วัน​ที่​สิบ​เดือน​ที่​เจ็ด เจ้า​ต้อง​บัง‍คับ​ใจ​ตน‍เอง​ไม่​กระ‌ทำ​การ​งาน​สิ่ง‍ใด ทั้ง​ตัว​ชาว​เมือง​เอง​หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า