2. จงไปยังเมืองคาลเนห์และดูเอาเถอะจากที่นั่นก็ไปยังฮามัทเมืองใหญ่แล้วลงไปยังเมืองกัทของชาวฟีลิสเตียเมืองเหล่านั้นดีกว่าอาณาจักรเหล่านี้หรือหรืออาณาเขตเมืองเหล่านั้นใหญ่กว่าอาณาเขตเมืองของเจ้าหรือ
3. โอ เจ้าผู้ที่อยากผลัดวันสนองความร้ายให้เนิ่นไปแต่กลับนำเอาบัลลังก์แห่งความทารุณให้เข้ามาใกล้
4. “วิบัติแก่ผู้ที่นอนบนเตียงงาช้างและผู้ซึ่งเหยียดตัวอยู่บนเก้าอี้ยาวและกินลูกแกะที่ได้มาจากฝูงแกะและลูกวัวจากท่ามกลางคอกวัว
5. และร้องเพลงไร้สาระประสานเสียงพิณใหญ่กระทำอย่างดาวิดในการประดิษฐ์เครื่องดนตรีขึ้นใหม่
6. ผู้ใช้ชามใส่เหล้าองุ่นดื่มและชโลมตัวด้วยน้ำมันอย่างดีแต่มิได้เป็นทุกข์โศกในเรื่องความพินาศของโยเซฟ
7. เพราะฉะนั้น เขาจึงต้องเป็นพวกแรกที่ตกไปเป็นเชลยและเสียงอึงคะนึงของพวกที่นอนเหยียดตัวก็หมดสิ้นไป”
8. พระเจ้าได้ทรงปฏิญาณเองว่า(พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า)“เราสะอิดสะเอียนความเย่อหยิ่งของยาโคบและเกลียดวังป้อมของเขาเราจะมอบเมืองนั้นและบรรดาสิ่งสารพัดที่อยู่ ในเมืองนั้นเสีย”
9. ถ้าในเรือนเดียวมีคนเหลืออยู่สิบคน เขาจะต้องตายหมด
10. และเมื่อญาติของผู้ใด คือผู้ที่เผาเพื่อเขาจะยกศพขึ้น เพื่อจะนำกระดูกออกนอกเรือน และจะกล่าวกับคนที่อยู่ในห้องชั้นในที่สุดของเรือนนั้นว่า “ยังมีใครอยู่กับเจ้าหรือ” เขาจะตอบว่า “ไม่มี” และเขาจะกล่าวว่า “จุ๊ จุ๊ อย่าให้เราออกพระนามของพระเจ้า”