41. ให้พวกเรายกจิตใจและมือของพวกเราขึ้น ต่อพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ทูลว่า
42. “พวกข้าพระองค์ได้ทรยศและได้กบฏแล้วและพระองค์ยังไม่ได้ทรงอภัยโทษ”
43. “พระองค์ทรงห่มความกริ้วและไล่ตามพวกข้าพระองค์ได้ทรงประหารอย่างไม่สงสาร
44. พระองค์ทรงคลุมพระองค์ไว้เสียด้วยเมฆเพื่อว่าการอธิษฐานของพวกข้าพระองค์จะไม่ทะลุไป ถึงพระองค์ได้
45. พระองค์ได้ทรงกระทำให้พวก ข้าพระองค์เป็นเหมือนหยากเยื่อและมูลฝอยอยู่ในท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
46. “บรรดาศัตรูของพวกข้าพระองค์ได้อ้าปากตะโกนโพนทะนาว่าพวกข้าพระองค์
47. เหตุสยดสยองและหลุมพรางมาถึงข้าพระองค์ทั้งความร้างเปล่าและความพินาศ
48. น้ำตาของข้าพระองค์ไหลเป็นแม่น้ำเนื่องด้วยความพินาศแห่งธิดาของชนชาติของข้าพระองค์
49. “น้ำตาของข้าพระองค์ไหลลงไม่หยุดและไม่มีเวลาสร่างเลย