ฉบับ1971

กิจ‍การ​ของ​อัคร‌ทูต 4:12-18 ฉบับ1971 (TH1971)

12. ใน​ผู้‍อื่น​ความ‍รอด​ไม่‍มี​เลย ด้วย‍ว่า​นาม​อื่น​ซึ่ง​ให้​เรา​ทั้ง‍หลาย​รอด​ได้ ไม่​ทรง​โปรด​ให้​มี​ใน​ท่าม‍กลาง​มนุษย์​ทั่ว​ใต้​ฟ้า”

13. เมื่อ​เขา​เห็น​ความ​กล้า‍หาญ​ของ​เป‌โตร​กับ​ยอห์น และ​รู้​ว่า​ท่าน​ทั้ง‍สอง​ขาด​การ​ศึก‌ษา​และ​เป็น​คน​สา‌มัญ ก็​ประ‌หลาด​ใจ แล้ว​สำ‌นึก​ว่า​คน​ทั้ง‍สอง​เคย​อยู่​กับ​พระ‍เยซู

14. เมื่อ​เขา​เห็น​คน‍นั้น​ที่​หาย​โรค​ยืน​อยู่​กับ​เป‌โตร​และ​ยอห์น เขา​ก็​ไม่​มี​ข้อ​คัด‍ค้าน​ที่​จะ​พูด​ขึ้น​ได้

15. แต่​เมื่อ​สั่ง​ให้​เป‌โตร​กับ​ยอห์น​ออก​ไป​จาก​ที่​ประ‌ชุม​แล้ว เขา​จึง​ปรึก‌ษา​กัน

16. ว่า “เรา​จะ​ทำ​อย่าง‍ไร​กับ​คน​ทั้ง‍สอง​นี้ เพราะ​การ​ที่​เขา​ได้​กระ‌ทำ​หมาย‍สำ‌คัญ​อัน​เด่น คน​ทั้ง‍ปวง​ที่​อยู่​ใน​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ก็​รู้​กัน​แล้ว​และ​เรา​ปฏิ‌เสธ​ไม่​ได้

17. แต่​ให้​เรา​ขู่เข็ญ​ห้าม​ไม่​ให้​พูด​อ้าง​ชื่อ​นั้น​กับ​ผู้‍หนึ่ง​ผู้​ใด​เลย เพื่อ​เรื่อง​นี้​จะ​ไม่​ได้​เลื่อง​ลือ​แพร่‍หลาย​ไป​ใน​หมู่​คน​ทั้ง‍ปวง”

18. เขา​จึง​เรียก​เป‌โตร​และ​ยอห์น​มา​แล้ว​ห้าม​ปราม​เด็ด​ขาด​ไม่​ให้​พูด หรือ​สอน​ออก​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เยซู​อีก​เลย