ฉบับ1971

กัน‌ดาร‍วิถี 36:5-11 ฉบับ1971 (TH1971)

5. และ​โม‌เสส​บัญ‌ชา​คน​อิส‌รา‌เอล​ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า​ว่า “เผ่า​คน​โย‌เซฟ​พูด​ถูก‍ต้อง​แล้ว

6. นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​เกี่ยว​กับ​บุตรี​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด ซึ่ง​ว่า ‘จง​ให้​เธอ​แต่ง‍งาน​กับ​ใคร​ที่​เธอ​พอใจ แต่​เธอ​ต้อง​แต่ง‍งาน​กับ​คน​ภาย‍ใน​ตระ‌กูล​เผ่า​บิดา​ของ​เธอ

7. ดัง‍นี้​แหละ​ส่วน​มร‌ดก​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล​จะ​ไม่​ถูก​โยก‍ย้าย จาก​เผ่า​หนึ่ง​ไป​ให้​อีก​เผ่า​หนึ่ง คน​อิส‌รา‌เอล​ทุก​คน​ต้อง​อยู่​ใน​ที่​มร‌ดก​แห่ง​เผ่า บรรพ‌บุรุษ​ของ​ตน

8. และ​บุตรี​ทุก​คน​ผู้​รับ​กรรม‍สิทธิ์​มร‌ดก​ใน​เผ่า​คน​อิส‌รา‌เอล เผ่า​ใด ให้​เป็น​ภรรยา​ของ​คน​ใด​คน​หนึ่ง​ใน​ตระ‌กูล​ใน​เผ่า​บิดา​ของ​ตน เพื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล​ทุก‍คน​จะ​ถือ​กรรม‍สิทธิ์​มร‌ดก​ของ​บิดา​ของ​เขา

9. ดัง‍นั้น​จะ​ไม่‍มี​มร‌ดก​ที่​ถูก​โยก‍ย้าย​จาก​เผ่า​หนึ่ง​ไป ยัง​อีก​เผ่า​หนึ่ง เพราะ​ว่า​คน​อิส‌รา‌เอล​แต่​ละ​เผ่า​ควร​คง​อยู่​ใน​ที่ มร‌ดก​ของ​ตน’ ”

10. พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​โม‌เสส​อย่าง‍ไร บุตรี​ทั้ง‍หลาย​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด​ก็​กระ‌ทำ​อย่าง​นั้น

11. เพราะ​ว่า​มา‌ลาห์ ทีร‌ซาห์ โฮก‌ลาห์ มิล‌คาห์ และ​โน‌อาห์​บุตรี​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด​ได้ แต่ง‍งาน​กับ​บุตร​ทั้ง‍หลาย​ของ​พี่‍น้อง​แห่ง​บิดา​ของ​ตน