ฉบับ1971

กัน‌ดาร‍วิถี 35:23-28 ฉบับ1971 (TH1971)

23. หรือ​ใช้​ก้อน‍หิน​ขนาด​ฆ่า​คน​ได้​ขว้าง​ถูก​เขา เข้า​โดย​มิ‍ได้​เห็น และ​เขา​ถึง​ตาย และ​เขา​มิ‍ได้​เป็น​ศัตรู และ​มิ‍ได้​มุ่ง​ทำ‍ร้าย​เขา

24. ก็​ให้​ชุม‌นุม‍ชน​ตัด‍สิน​ความ​ระหว่าง​ผู้​ฆ่า​และ ผู้​อา‌ฆาต​ตาม​กฎ‍หมาย​นี้

25. ให้​ชุม‌นุม‍ชน​ช่วย​ผู้​ฆ่า​ให้​พ้น​จาก​มือ​ผู้​อา‌ฆาต ให้​ชุม‌นุม‍ชน​พา​ตัว​เขา​กลับ​ไป​ถึง​เมือง​ลี้‍ภัย ซึ่ง​เขา​ได้​หนี​ไป​อยู่​นั้น ให้​เขา​อยู่​ที่‍นั่น​จน‍กว่า​ปุโร‌หิต​ใหญ่​ผู้​ได้ ถูก​เจิม​ไว้​ด้วย​น้ำ‍มัน​บริ‌สุทธิ์​ถึง​แก่​ความ​ตาย

26. ถ้า​ผู้​ฆ่า​คน​ออก‍ไป​พ้น​เขต​เมือง​ลี้‍ภัย ซึ่ง​เขา​หนี​เข้า​ไป​อยู่​ใน​เวลา​ใด

27. และ​ผู้​อา‌ฆาต​พบ​เขา​นอก​เขต​เมือง​ลี้‍ภัย และ​ผู้​อา‌ฆาต​ได้​ฆ่า​ผู้​ฆ่า​คน​นั้น​เสีย ผู้​อา‌ฆาต​ไม่‍มี​ความ​ผิด

28. เพราะ‍ว่า​ชาย​ผู้‍นั้น​ต้อง​อยู่​ใน​เขต​เมือง​ลี้‍ภัย จน​ปุโร‌หิต​ใหญ่​ถึง​แก่​ความ​ตาย ภาย‍หลัง​เมื่อ​ปุโร‌หิต​ใหญ่​ถึง​แก่​ความ​ตาย​แล้ว ผู้​ฆ่า​คน​นั้น​จะ​กลับ​ไป​ยัง​แผ่น‍ดิน​ที่​เขา​ถือ​กรรม‍สิทธิ์​อยู่​ก็ได้