1. จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิดข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ทรงยิ่งใหญ่นักพระองค์ทรงฉลองพระองค์ด้วยสง่าราศีและพระบารมี
2. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างเหมือนเป็นฉลองพระองค์พระองค์ทรงขึงฟ้าสวรรค์ดั่งขึงเต็นท์
3. และทรงวางคานของที่ประทับของพระองค์ไว้เหนือน้ำพระองค์ทรงใช้เมฆเป็นรถม้าศึกและเสด็จมาบนปีกของกระแสลม
4. พระองค์ทรงใช้ลมเป็นผู้สื่อสารและเปลวไฟเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
5. พระองค์ทรงตั้งโลกไว้บนฐานโลกจะไม่มีวันเคลื่อนย้าย
6. พระองค์ทรงห่อหุ้มโลกด้วยห้วงลึกเหมือนห่อหุ้มด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์น้ำบ่าท่วมมิดภูเขา
7. แต่เมื่อพระองค์ทรงกำราบ น้ำก็หนีไปเมื่อทรงเปล่งพระสุรเสียงดุจฟ้าร้อง มันก็เตลิดไป
8. น้ำไหลท่วมภูเขาไหลลงหุบเขาไปยังที่ซึ่งทรงกำหนดไว้ให้
9. พระองค์ทรงวางเขตกั้นไม่ให้น้ำข้ามไปเพื่อไม่ให้น้ำท่วมแผ่นดินโลกอีก
10. พระองค์ทรงให้น้ำพุหลั่งน้ำให้แก่ลำห้วยซึ่งไหลไประหว่างภูเขา
11. ให้สัตว์ทั้งปวงในท้องทุ่งได้ดื่มกินให้ลาป่าได้ดับกระหาย
12. นกจึงสร้างรังริมธารน้ำและร้องเพลงอยู่กลางแมกไม้
13. พระองค์ทรงรดน้ำภูเขาจากที่ประทับเบื้องบนแผ่นดินโลกอิ่มเอมด้วยผลแห่งพระราชกิจของพระองค์
14. พระองค์ทรงให้หญ้างอกงามขึ้นเพื่อฝูงสัตว์และทรงให้พืชพันธุ์แก่มนุษย์สำหรับเพาะปลูกทรงให้ธัญญาหารงอกงามจากผืนแผ่นดิน
15. ทรงประทานเหล้าองุ่นที่ทำให้จิตใจมนุษย์ชื่นบานน้ำมันมะกอกที่ทำให้ใบหน้าผ่องใสและขนมปังเพื่อค้ำชูใจเขา
16. ต้นไม้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้น้ำอุดมคือสนซีดาร์แห่งเลบานอนซึ่งทรงปลูกไว้
17. นกสร้างรังของพวกมันที่นั่นนกกระสาอาศัยในบริเวณป่าสน
18. ภูเขาสูงเป็นของเลียงผาโตรกหินเป็นที่ลี้ภัยของตัวตุ่นผา
19. พระองค์ทรงให้ดวงจันทร์ชี้บ่งฤดูกาลและให้ดวงอาทิตย์รู้เวลาลับฟ้า
20. เมื่อพระองค์ทรงนำความมืดมา กลางวันกลับกลายเป็นค่ำคืนสัตว์ป่าทั้งปวงคืบคลานออกมา
21. สิงโตคำรามหาเหยื่อร้องหาอาหารจากพระเจ้า
22. พอดวงอาทิตย์ขึ้น เหล่าสิงโตลับหายกลับไปนอนในถ้ำของมัน
23. และมนุษย์ก็ออกมาทำงานประกอบภารกิจของตนจนถึงยามเย็น
24. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระราชกิจของพระองค์มากมายนัก!พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งเหล่านี้ขึ้นโดยพระปัญญาโลกเต็มไปด้วยสิ่งที่ทรงสร้าง
25. โน่นแน่ะ ทะเลแสนกว้างใหญ่คลาคล่ำไปด้วยสรรพสิ่งเกินกว่าจะนับไหวคือสิ่งมีชีวิตน้อยใหญ่
26. โน่นเรือแล่นไปมานั่นเลวีอาธานที่ทรงสร้างให้เริงเล่นน้ำอยู่
27. ทุกชีวิตเหล่านี้ชะแง้คอยพระองค์ให้ประทานอาหารตามกำหนดเวลา
28. เมื่อพระองค์ประทานพวกมันก็เก็บรวบรวมเมื่อพระองค์ทรงแบพระหัตถ์ออกพวกมันก็อิ่มหนำด้วยสิ่งดี
29. เมื่อพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์พวกมันก็หวาดหวั่นพรั่นพรึงเมื่อพระองค์ทรงริบลมหายใจพวกมันก็ตายและกลับสู่ธุลีดิน
30. เมื่อพระองค์ประทานพระวิญญาณของพระองค์พวกมันก็ถูกสร้างขึ้นและพระองค์ทรงพลิกโฉมแผ่นดินเสียใหม่
31. ขอพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าดำรงอยู่นิรันดร์ขอพระองค์ทรงปีติยินดีในพระราชกิจของพระองค์
32. เมื่อพระองค์ทอดพระเนตร โลกก็สั่นสะท้านเมื่อทรงแตะต้องภูเขา ควันก็พวยพุ่งขึ้น
33. ข้าพเจ้าจะร้องเพลงถวายองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดชีวิตข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าของข้าพเจ้าตราบเท่าที่มีชีวิตอยู่
34. ขอให้ความคิดใคร่ครวญของข้าพเจ้าเป็นที่พอพระทัยพระองค์เพราะข้าพเจ้าชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า
35. แต่ขอให้คนบาปหมดสิ้นไปจากโลกและไม่มีคนชั่วร้ายอีกต่อไปจิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าจงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า