20. Dhe filluan ta vëzhgonin me kujdes Jezuin, prandaj i vunë spiunë që shtireshin sikur ishin njerëz të drejtë, me qëllim që ta zinin gabim në ndonjë fjalë dhe t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të qeveritarit.
21. Ata e pyetën: «Mësues, ne e dimë se flet dhe mëson drejt, se nuk ndikohesh nga njerëzit, por u mëson të tjerëve me vërtetësi udhën e Perëndisë.
22. A është e lejueshme t’i paguajmë taksa Cezarit, apo jo?».
23. Por Jezui e kuptoi dinakërinë e tyre dhe u tha:
24. «Më tregoni një monedhë. Figurën dhe mbishkrimin e kujt mban kjo monedhë?».Ata i thanë: «Të Cezarit».
25. Jezui u tha: «Atëherë, jepini Cezarit ç’është e Cezarit dhe Perëndisë ç’është e Perëndisë».
26. Kështu, ata nuk mundën ta zinin në fjalë përpara popullit dhe, të mrekulluar me përgjigjen e tij, heshtën.
27. Atëherë erdhën te Jezui disa saducenj. Këta thonë se nuk ka ngjallje,