25. Në atë kohë jetonte në Jerusalem një njeri me emrin Simeon. Ky njeri ishte i drejtë e i përkushtuar ndaj Perëndisë. Ai priste ngushëllimin e Izraelit dhe Shpirti i Shenjtë ishte me të.
26. Shpirti i Shenjtë i kishte zbuluar se nuk do të vdiste pa e parë Krishtin e Zotit.
27. I udhëhequr nga Shpirti i Shenjtë ai erdhi në tempull dhe kur prindërit sollën Jezuin foshnjë, për të përmbushur me të kërkesat e ligjit të Moisiut,
28. Simeoni e mori Jezuin në krahë dhe bekoi Perëndinë kështu:
29. «Tani, o Zot,lëre shërbëtorin tënd të shkojënë paqe, sipas fjalës sate,
30. sepse me sytë e mie pashë shpëtimin tënd,
31. që ti e përgatitenë sytë e të gjithë popujve,
32. dritëpër të ndriçuar kombetdhe lavdipër popullin tënd, Izraelin».
33. I ati dhe e ëma e Jezuit mrekulloheshin nga gjërat që thuheshin për të.