29. Dhe Jezui u përgjigj: «Me të vërtetë po ju them se askush nga ata që kanë lënë shtëpi a grua, vëllezër a fëmijë për shkakun e mbretërisë së Perëndisë,
30. nuk do të mbetet pa marrë shumë më tepër në këtë kohë dhe do të marrë jetën e amshuar në botën tjetër».
31. Jezui i mori mënjanë të dymbëdhjetët e u tha:«Po shkojmë në Jerusalem dhe gjithçka që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushet.
32. Ai do t’u dorëzohet paganëve që do ta tallin, do ta shajnë e do ta pështyjnë
33. dhe, pasi ta kenë fshikulluar, do ta vrasin, por ditën e tretë ai do të ngjallet».
34. Ata nuk kuptuan asgjë, sepse ajo që u tha Jezui ishte e fshehtë për ta dhe nuk e morën vesh çfarë tha.
35. Ndërsa Jezui po i afrohej Jerikosë, një i verbër rrinte ulur ndanë udhës e lypte.
36. Kur dëgjoi se po kalonte një turmë, pyeti se çfarë po ndodhte.
37. Ata i thanë: «Po kalon Jezui i Nazaretit.»
38. Atëherë ai thirri me zë të lartë: «Jezu, Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!».
39. Ata që ecnin përpara e urdhëruan të heshtte, por ai thirri edhe më fort: «Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!».
40. Jezui ndaloi dhe urdhëroi t’i sillnin të verbrin. Kur ai u afrua, Jezui e pyeti:
41. «Çfarë dëshiron të bëj për ty?».Ai i tha: «Zot, dua që të shoh përsëri!».
42. Dhe Jezui i tha: «Shih përsëri! Besimi yt të shpëtoi».
43. Atij iu kthye menjëherë shikimi dhe shkoi pas Jezuit, duke përlëvduar Perëndinë. Të gjithë ata që e panë, lavdëruan Perëndinë.