18. Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
19. Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t'u paraqitur?
20. Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
21. Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
22. Është e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".
23. Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajshmëve.
24. Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
25. Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
26. Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
27. Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar",
28. më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.