22. Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.
23. E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.
24. me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.
25. A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?
26. Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.
27. Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.
28. Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.
29. Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.