19. Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.
20. Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.
21. Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.
22. Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?
23. Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;
24. sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!