4. Atëherë një nga dishepujt e tij, Juda Iskarioti, bir i Simonit, ai që do ta tradhtonte, tha:
5. ''Pse nuk u shit ky vaj për treqind denarë dhe t'u jepej fitimi të varfërve?''.
6. Por ai e tha këtë, jo se kujdesej për të varfrit, por sepse ishte vjedhës dhe, duke qenë se ai e mbante qesen, mbante ç'shtinin atje brenda.
7. Jezusi, pra, tha: ''Lëre! Ajo e ka ruajtur për ditën e varrimit tim.
8. Të varfrit në fakt, i keni gjithmonë me ju, por mua nuk më keni gjithmonë''.
9. Ndërkaq një turmë e madhe judenjsh mori vesh se ai ishte atje dhe erdhi jo vetëm për shkak të Jezusit, por edhe për të parë Llazarin, te cilin ai e kishte ngjallur prej së vdekurish.
10. Atëherë krerët e priftërinjve vendosën ta vrasin edhe Llazarin,
11. sepse për shkak të tij, shumë veta braktisnin judenjtë dhe besonin në Jezusin.
12. Të nesërmen, një turmë e madhe që kishte ardhur në festë, kur dëgjoi se Jezusi po vinte në Jeruzalem,
13. mori degë palmash dhe i doli para, duke thirrur: ''Hosana! Bekuar ai që vjen në emër të Zotit, mbreti i Izraelit!''.
14. Dhe Jezusi gjeti një kërriç dhe hipi në të, siç është shkruar:
15. ''Mos druaj, o bijë e Sionit; ja, mbreti yt po vjen duke kalëruar mbi një kërriç gomareje!''.
16. Dishepujt e tij nuk i kuptuan për momentin këto gjëra, po, kur Jezusi ishte përlëvduar, atëherë u kujtuan se këto gjëra ishin shkruar për të, dhe që i kishin bërë këto gjëra për të.