14. Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
15. ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
16. Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t'i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
17. Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
18. Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im''.
19. Atëherë lindi përsëri një përçarje midis judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
20. Dhe shumë nga ata thoshin: ''Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?''.
21. Të tjerë thoshin: ''Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t'ua hap sytë të verbërve?''.
22. U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
23. Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.