7. Daj mi znać, o ty, którego umiłowała moja dusza; gdzie pasiesz? Gdzie w południe dajesz odpoczywać twej trzodzie? Czemuż mam się błąkać z zakrytą twarzą przy stadach twych towarzyszy?
8. Jeżeli tego nie wiesz, o najpiękniejsza z niewiast, wejdź w tropy trzód, paś twoje koźlątka przy namiotach pasterzy.
9. Porównuję cię, moja przyjaciółko, do mej klaczy, jakby w zaprzęgach faraona.
10. Cudne są rzędy klejnotów przy twych licach, kolie twojej szyi.
11. A sprawiam ci złote sznury klejnotów ze srebrnym nakrapianiem.
12. Dokąd król bawił w swoim kole swoją woń wydawała moja narda.
13. Mój luby jest dla mnie jak mieszek mirry, który spoczywa na mych piersiach.
14. Mój miły jest dla mnie jak kiść cypru pośród winnic Engedi.