15. Med det same folket fekk auga på Jesus, stokk dei til, og dei sprang imot han og helsa.
16. «Kva er det de er usamde om?» spurde han.
17. Ein i flokken svara: «Meister, eg er komen til deg med son min; han har ei mållaus ånd i seg.
18. Når ho tek tak i han, kastar ho han over ende, skummet står or munnen, og han skjer tenner og vert stiv. Eg bad læresveinane dine driva henne ut, men dei makta det ikkje.»
19. Då sa Jesus til dei: «Du vantruande ætt! Kor lenge skal eg vera hjå dykk? Kor lenge skal eg halda ut med dykk? Kom hit til meg med han!»
20. Dei leidde guten bort til han, og med det same ånda fekk sjå Jesus, reiv og sleit ho i guten så han fall til jorda og velte seg og togg skum.
21. «Kor lenge har han hatt det så?» spurde Jesus. «Sidan han var liten,» svara faren.
22. «Ofte har ånda kasta han både i eld og vatn for å gjera ende på han. Men kan du gjera noko, så ha medynk med oss og hjelp oss!»
23. «Om eg kan?» svara Jesus. «Alt er mogeleg for den som trur.»
24. Straks ropa far til guten: «Eg trur, hjelp meg i mi vantru!»