5. Han kunne ikkje gjera noka mektig gjerning der; han berre la hendene på nokre få helselause og lækte dei.
6. Og han undra seg over at dei var så vantruande. Så drog han ikring til landsbyane og lærte folket.
7. Jesus kalla til seg dei tolv og sende dei ut, to og to, og gav dei makt over dei ureine åndene.
8. Han sa til dei at dei ikkje skulle ta anna med seg på vegen enn stav, ikkje brød, ikkje skreppe, ikkje pengar i beltet.
9. Dei kunne gå i sandalar, men ikkje ha på seg meir enn ein kjortel.
10. «Når de har teke inn i eit hus,» sa han, «så ver der til de fer bort frå den staden.
11. Og er det nokon stad dei ikkje tek imot dykk og ikkje vil høyra på dykk, skal de rista støvet av føtene og gå dykkar veg. Det skal vera eit vitnemål mot dei.»
12. Så gjekk dei ut og forkynte for folket at dei skulle venda om.
13. Dei dreiv ut mange vonde ånder og salva mange sjuke med olje og lækte dei.
14. Kong Herodes fekk òg høyra om Jesus, for no var namnet hans vide kjent. Somme sa: «Døyparen Johannes har stått opp frå dei døde; difor er desse kreftene verksame i han.»
15. Andre sa: «Det er Elia,» og endå andre: «Det er ein profet, som ein av dei gamle profetane.»
16. Men då Herodes høyrde det, sa han: «Johannes som eg lét halshogga, har stått opp att.»
17. For Herodes hadde sendt ut folk til å gripa Johannes og hadde kasta han i fengsel og bunde han. Dette var Herodias skuld i. Henne hadde Herodes gift seg med, endå ho var kona til Filip, bror hans.