18. Andre var sådde mellom klunger. Det er dei som høyrer ordet,
19. men sutene for dette livet og den svikefulle rikdomen og hugen på alle andre ting kjøver ordet, så det ikkje gjev grøde.
20. Men dei som var sådde i god jord, det er dei som høyrer ordet og tek imot det og gjev grøde: somme tretti foll, somme seksti foll og somme hundre foll.»
21. Sidan sa han til dei: «Når dei kjem inn med eit ljos, set dei det då under eit kar eller under senga? Set dei det ikkje i staken?
22. For ingenting er løynt utan at det skal fram, og ingenting er gøymt utan at det skal koma for dagen.
23. Den som har øyro å høyra med, han høyre!»
24. Og han sa til dei: «Akta vel på det de høyrer! Med det målet de sjølve mæler med, skal det mælast opp til dykk, og endå skal de få noko attpå.
25. For den som har, han skal få; men den som ikkje har, skal missa jamvel det han har.»
26. Han sa: «Med Guds rike er det som når ein mann har sått kornet i jorda.
27. Han søv og står opp, det vert natt, og det vert dag, og kornet gror og veks; han veit ikkje korleis det går til.
28. Av seg sjølv ber jorda grøde: fyrst strå, så aks, så fulle korn i akset.
29. Så snart åkeren er skjær, tek han fram sigden; for hausten er komen.»
30. Og han sa: «Kva skal vi likna Guds rike med? Kva samanlikning skal vi bruka?
31. Det er som sennepsfrøet. Når det vert lagt i jorda, er det mindre enn noko anna frø i verda.
32. Men når det er sått, renn det opp og vert større enn alle hagevokstrar, og får så store greiner at fuglane under himmelen kan byggja reir i skuggen av det.»
33. I mange slike likningar tala han ordet til dei, etter som dei var gode til å høyra.
34. Utan likningar tala han ikkje til folket. Men når han var åleine med læresveinane sine, la han det ut for dei alt saman.
35. Då det leid til kvelds same dagen, sa han til dei: «Lat oss fara over til hi sida av sjøen.»
36. Så skildest dei med folket og tok han med seg i den båten han sat i. Andre båtar fylgde òg med.