2. Då tida kom, sende han ein tenar til paktarane og ville få sin del av avlinga.
3. Men dei greip tenaren og slo han og sende han tomhendt bort.
4. Sidan sende eigaren ein annan tenar til dei; han slo dei i hovudet og spotta han.
5. Då sende han endå ein, og han slo dei i hel. Såleis gjekk det med mange: Somme skamslo dei, og somme drap dei.
6. No hadde han ein einaste att, son sin, som han heldt så av. Til sist sende han sonen til dei; for han tenkte: Son min har dei nok age for.
7. Men vindyrkarane sa til kvarandre: Der har vi arvingen. Kom, lat oss slå han i hel, så vert arven vår.
8. Så tok dei han og slo han i hel og kasta han ut or vingarden.