47. Men Jesus skjøna kva for tankar dei gjekk med. Han tok eit lite barn, sette det attmed seg
48. og sa til dei: «Den som tek imot dette barnet i mitt namn, tek imot meg. Og den som tek imot meg, tek imot han som har sendt meg. For den som er minst av dykk alle, han er stor.»
49. Då greip Johannes ordet: «Meister, vi såg ein mann som dreiv ut vonde ånder i ditt namn, og vi prøvde å hindra han, sidan han ikkje er i lag med oss.»
50. Men Jesus svara: «De skal ikkje hindra han. For den som ikkje er imot dykk, er med dykk.»
51. Då det leid mot den tida at Jesus skulle takast opp til himmelen, vende han andletet mot Jerusalem; dit ville han fara.
52. Han sende bod føre seg, og dei drog av stad og kom til ein samaritansk landsby og ville tinga hus til han.
53. Men der ville dei ikkje ta imot han, fordi han var på veg til Jerusalem.
54. Då læresveinane Jakob og Johannes fekk høyra dette, sa dei: «Herre, vil du at vi skal by eld fara ned frå himmelen og øyda dei, såleis som Elia gjorde?»
55. Men han snudde seg og tala strengt til dei. «De veit ikkje kva ånd de er av,» sa han. «Menneskesonen er ikkje komen for å øyda menneskeliv, men for å frelsa.»
56. Så gjekk dei til ein annan landsby.
57. Medan dei fór etter vegen, var det ein som sa til han: «Eg vil fylgja deg kvar du så går.»
58. Jesus svara: «Revane har hi, og fuglane under himmelen har reir, men Menneskesonen har ikkje noko han kan kvila hovudet sitt på.»
59. Til ein annan sa han: «Fylg meg!» Men mannen svara: «Lat meg fyrst få gå heim og gravleggja far min.»
60. Då sa Jesus til han: «Lat dei døde gravleggja sine døde, men gå du av stad og forkynn Guds rike.»