27. Og det var mange spedalske i Israel den tid profeten Elisja levde, men ingen av dei vart reine att, berre syraren Na’aman.»
28. Då vart dei brennande harme, alle som var i synagoga og høyrde dette.
29. Dei fór opp og dreiv han ut or byen og bort på stupet av det fjellet som byen deira var bygd på; der ville dei støyta han utfor.
30. Men han gjekk midt igjennom flokken og fór sin veg.
31. Så tok Jesus vegen ned til Kapernaum, ein by i Galilea, og der lærte han folket på sabbaten.
32. Dei var tekne av undring over læra hans, for han tala med makt og mynde.
33. I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd. Han sette i og ropa:
34. «Kva har du med oss å gjera, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å tyna oss? Eg veit kven du er, du Guds Heilage!»
35. Men Jesus truga ånda og sa: «Tei still, og far ut or han!» Den vonde ånda kasta mannen ned midt imellom dei og fór ut or han, men skadde han ikkje.
36. Då kom det otte over alle, og dei sa seg imellom: «Kva er dette for tale? Med makt og mynde byd han dei ureine åndene, og dei fer ut.»
37. Og gjetordet om han fór over alle bygdene der ikring.
38. Frå synagoga gjekk Jesus heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde høg feber, og dei bad Jesus hjelpa henne.
39. Han gjekk bort til henne og truga feberen så han sleppte henne. Og med ein gong stod ho opp og stelte for dei.
40. Då sola gladde, kom alle til han med sine sjuke, kva sjukdom dei så drogst med. Og han la hendene på kvar einskild av dei og lækte dei.
41. Mange fór det vonde ånder ut or, og dei skreik og ropa: «Du er Guds Son!» Men han truga dei og gav dei ikkje lov til å tala. For dei visste at han var Messias.
42. Då det vart morgon dagen etter, drog han ut or byen og fór til ein øydestad. Folket leita etter han, og då dei kom dit han var, prøvde dei å halda han att, så han ikkje skulle gå frå dei.
43. Men han sa: «Eg lyt bera fram den glade bodskapen om Guds rike i dei andre byane òg. Det er det eg er send for.»