28. Då vart han arg og ville ikkje gå inn. Far hans kom ut og prøvde å overtala han.
29. Men han svara: «No har eg tent deg i alle år, og aldri gjort imot det du sa. Men meg har du ikkje gjeve så mykje som eit kje, så eg kunne halda fest saman med venene mine.
30. Men når han kjem heim, denne son din, som har øydt opp pengane dine i lag med skjøkjer, då slaktar du gjøkalven åt han!»
31. Då sa far hans: «Du er alltid hjå meg, guten min, og alt mitt er ditt.
32. Men no skal vi vera glade og fegne. For denne bror din var død og har vorte levande, han var bortkomen og er attfunnen.»