20. Men er det med Guds finger eg driv ut dei vonde åndene, ja, då er Guds rike kome til dykk.
21. Når den sterke med våpen i hand vaktar garden sin, får han ha eigedomen sin i fred.
22. Men kjem det ein som er sterkare og vinn over han, då tek han våpna som den sterke sette si lit til, og deler ut det han har røva ifrå han.
23. Den som ikkje er med meg, er imot meg; og den som ikkje samlar med meg, han spreier.
24. Når ei urein ånd fer ut or eit menneske, flakkar ho over vasslause vidder og leitar etter ein kvilestad, men finn ingen. Då seier ho: «Eg vil fara attende til huset mitt, som eg flytte ifrå.»
25. Når ho kjem att, finn ho det feia og fjelga.
26. Då fer ho av stad og får med seg sju andre ånder, verre enn ho sjølv, og dei flytter inn og slår seg til der. Og har det vore ille med det mennesket før, vert det verre no.
27. Då han sa dette, var det ei kvinne i folkehopen som ropa: «Sælt er det morslivet som bar deg, og det bryst som du saug.»
28. Men Jesus svara: «Sei heller: Sæle er dei som høyrer Guds ord og tek vare på det.»
29. Som no folket flokka seg om han, tok han atter til ords:Denne ætta er ei vond ætt. Ho krev teikn, men ho skal ikkje få noko anna teikn enn Jona-teiknet.