6. Dei tok døtrene deira til koner og gav døtrene sine til sønene deira og dyrka gudane deira.
7. Israelittane gjorde det som vondt var i Herrens augo. Dei gløymde Herren sin Gud og dyrka Ba’al-gudane og Astarte-bileta.
8. Då vart Herren brennande harm på israelittane. Han gav dei i hendene på Kusjan-Risjatajim, kongen i Mesopotamia, og dei laut tena han i åtte år.
9. Då ropa israelittane til Herren, og Herren lét ein bergingsmann stå fram i Israel og fria dei ut. Det var Otniel, son til Kenas, yngste bror til Kaleb.
10. Herrens Ande kom over han, og han vart domar i Israel. Han drog ut i striden, og Herren gav kongen i Mesopotamia, Kusjan-Risjatajim, i hendene hans, så han vann over han.
11. Sidan hadde landet fred i førti år. Så døydde Otniel, son til Kenas.
12. Israelittane heldt fram med å gjera det som vondt var i Herrens augo. Då gav Herren Eglon, kongen i Moab, makt over dei, fordi dei gjorde det som vondt var i Herrens augo.
13. Han fekk med seg ammonittane og amalekittane. Så drog han ut og slo Israel, og dei tok Palmebyen.
14. Israelittane laut tena Eglon, Moab-kongen, i atten år.
15. Då ropa israelittane til Herren, og Herren lét ein bergingsmann stå fram imellom dei. Det var Ehud Gerason av Benjamins-ætta, ein keivhendt mann. Israelittane sende ein gong Ehud med gåver til Eglon, kongen i Moab.
16. Då laga han seg eit tvieggja sverd som var ei alen langt, og spente det på seg under kleda, på høgre sida.
17. Så førte han gåvene fram for Eglon, Moab-kongen, som var ein svært tjukk mann.