24. Men Saulus fekk høyra om planen deira. Dei heldt jamvel vakt ved byportane dag og natt for å slå han i hel.
25. Men ei natt fekk læresveinane han ut; dei firte han ned etter muren i ei korg.
26. Då han kom til Jerusalem, freista han å halda seg til læresveinane. Men alle var redde han; for dei trudde ikkje at han var nokon læresvein.
27. Då tok Barnabas han med seg til apostlane. Og han fortalde dei korleis Saulus på vegen hadde sett Herren, som hadde tala til han, og korleis han med frimod hadde forkynt Jesu namn i Damaskus.
28. Sidan var han støtt i lag med dei i Jerusalem og tala frimodig i Herrens namn.
29. Han tala òg med dei jødane som hadde gresk morsmål, og gav seg i ordskifte med dei. Men dei freista å få han drepen.
30. Då brørne fekk vita det, tok dei han med seg til Cæsarea og sende han derifrå til Tarsus.