27. Så tok dei dei med seg og førte dei fram for Rådet. Og øvstepresten tok til å spørja dei ut:
28. «Vi forbaud dykk strengt å læra i dette namnet. Og no har de spreitt læra dykkar over heile Jerusalem og vil gje oss skulda for at denne mannen døydde.»
29. Men Peter og dei andre apostlane svara: «Ein skal lyda Gud meir enn menneske!
30. Våre fedrars Gud reiste opp Jesus, han som de hengde på eit tre og tok livet av.
31. Han har Gud lyft opp og sett ved si høgre hand og gjort han til hovding og frelsar, så Israel kan førast til omvending og få tilgjeving for syndene.
32. Vi er vitne om alt dette, vi og Den Heilage Ande, som Gud har gjeve dei som lyder han.»
33. Då dei høyrde det, vart dei rasande og sette seg føre å rydja dei or vegen.
34. Men då reiste det seg ein mann i Rådet, farisearen Gamaliel, ein lovlærar som heile folket sette høgt. Han bad dei føra apostlane ut ei lita stund
35. og tok så ordet: «Israelittar! Tenk dykk vel om før de gjer noko med desse mennene!
36. For ei tid sidan steig Teudas fram; han gav seg ut for å vera noko stort, og om lag fire hundre menn slo lag med han. Men han vart drepen, og heile flokken hans løyste seg opp og vart til inkjes.
37. Etter han, på den tid det var folketeljing, kom galilearen Judas. Han fekk folk med seg på eit opprør, men han miste livet, og alle som fylgde han, vart spreidde.
38. Og no seier eg dykk: Lat desse mennene vera! Lat dei gå! For dersom det dei tek seg føre, berre er menneskeverk, vert det ingenting av det.
39. Men er det av Gud, kan de ikkje stogga dei. Ta dykk i vare! Elles kunne det syna seg at de strider mot Gud.» Dei fylgde rådet hans
40. og kalla inn att apostlane, lét dei piska og forbaud dei å tala i Jesu namn. Så lét dei dei gå.