15. med det gjævaste ¬frå dei eldgamle fjell,det aller beste ¬frå dei evige høgder,
16. med alt godt som fyller jorda,og med velvilje frå hansom budde i klungeren.Lat dette koma ¬over Josefs hovud,over krona på hansom er hovding ¬mellom sine brør.
17. Staseleg er ¬hans fyrstefødde okse,han har horn som ein villokse;med dei stangar han folkaheilt til verdsens endar.Dette er Efraims store hærar,dette er Manasses sterke hop.
18. Om Sebulon sa han:Gled deg, Sebulon, ¬når du dreg ut,gled deg, Jissakar, i dine telt!
19. Dei bed ættene koma til fjellet;der ber dei fram dei rette offer.Dei syg til seg rikdom frå havetog skattar gøymde i sanden.
20. Om Gad sa han:Lova vere han ¬som lèt Gad få rom!Han legg seg på lur som ei løveog riv sund både arm og hovud.
21. Han såg seg ut den beste delen;der fekk han lut ¬som ein høgvørd førardå hovdingane i folket møttest.Og saman med Israel ¬gjorde handet som er rett for Herren,det han har fastsett.