20. Av utlendingar kan du krevja rente, men ikkje av ein landsmann. Då skal Herren din Gud velsigna deg i alt du tek deg føre i det landet du går inn i og legg under deg.
21. Når du gjer ein lovnad til Herren din Gud, må du ikkje drya med å halda det du har lova. Elles kjem Herren din Gud til å krevja det av deg, og du fører skuld over deg.
22. Lèt du vera å lova noko, vert du ikkje skuldig.
23. Men det du eingong har sagt, må du leggja vinn på å gjera. For av fri vilje og med eigen munn har du gjeve Herren din Gud lovnaden.
24. Når du kjem inn i annan manns vingard, kan du eta så mykje druer du vil, til du er mett. Men du må ikkje sanka i spann.
25. Når du kjem inn på annan manns åker, kan du ta aks med handa. Men med sigd må du ikkje koma i annan manns åker.