7. Herren din Gud har velsigna deg i alt du har teke deg føre. Og han har sytt for deg på ferda gjennom den store øydemarka. I førti år har Herren din Gud vore med deg, og du har ingen ting vanta.»
8. Så tok vi av stad, bort frå frendane våre, Esau-sønene, som bur i Se’ir. Vi bøygde av frå vegen over Araba-sletta, den som går frå Eilat og Esjon-Geber, og heldt fram i ei anna lei, etter den vegen som fører til Moab-øydemarka.
9. Då sa Herren til meg: «Du skal ikkje gå til strid mot moabittane og ikkje ta på dei. Eg vil ikkje la deg få noko av landet deira, for Ar har eg gjeve Lots-sønene til eigedom. –
10. I gamle dagar budde emittane der, eit stort og mannsterkt folk; dei var høgvaksne som anakittane
11. og vart liksom dei rekna for refaittar; men moabittane kallar dei emittar.
12. Før i tida budde det horittar i Se’ir. Men Esau-sønene dreiv dei bort og rudde dei ut og busette seg der i staden deira, så som israelittane gjorde i sitt land, det Herren gav dei til eigedom. –
13. Ta no ut og gå over Sered-bekken!» Så gjekk vi over Sered-bekken.
14. Då var det trettiåtte år sidan vi tok ut frå Kadesj-Barnea, og heile den gamle ættleden av våpenføre menn i leiren var utdøydd, som Herren hadde svore at det skulle gå dei.
15. Herrens hand var vend mot dei, og han rudde dei ut or leiren til siste mann.