5. David svara: «I morgon er det nymånedagen. Då skulle eg sitja til bords med kongen. Men gjev du meg lov til å fara, går eg og gøymer meg ute på marka til tredje kvelden.
6. Skulle så far din sakna meg, må du seia: David bad meg om lov til å fara heim til Betlehem som snarast; for der held heile ætta den årlege offerfesten sin.
7. Seier han då: Det er godt, så kan tenaren din vera trygg. Men vert han sint, kan du vera viss på at han har sett seg føre å gjera meg noko vondt.
8. Gjer då vel mot tenaren din, sidan du har late meg gjera venskapspakt med deg i Herrens namn. Men har eg gjort meg skuldig i noko brot, så drep meg! Kvifor skulle du føra meg til far din?»
9. Jonatan svara: «Det skal aldri henda! Skjønar eg at far min er meint på å gjera deg noko vondt, skal eg nok seia deg det.»
10. Då spurde David: «Kven skal varsla meg dersom far din gjev eit ublidt svar?»
11. Jonatan sa: «Kom lat oss gå ut på marka!» Så gjekk dei ut på marka, dei to.
12. Der sa Jonatan til David: «Ved Herren, Israels Gud: I morgon eller i overmorgon på denne tid skal eg få greie på kva far min har i tankar. Anten det då ser bra ut for deg eller ikkje, skal eg senda bod til deg og la deg få vita det.
13. Herren la det gå meg ille både no og sidan dersom far min finn for godt å føra ulukke over deg, og eg ikkje varslar deg og hjelper deg til å koma unna, så du kan fara din veg i fred. Herren vere med deg, som han har vore med far min.