12. Krev ein høg bruresum og ei stor gåve av meg! Eg skal gje det de vil ha, berre eg får jenta til kone.»
13. Då gav Jakobs-sønene Sikem og Hamor, far hans, eit svikefullt svar, fordi han hadde skjemt ut Dina, syster deira.
14. Dei sa: «Det kan vi ikkje gjera. Å gje syster vår til ein uomskoren mann, det ville vera ei skam for oss.
15. Berre på eitt vilkår kan vi gjera dykk til viljes: at de vert som vi og lèt alle menn hjå dykk omskjera.
16. Då skal vi gje dykk døtrene våre og ta dykkar døtrer til koner, og bu saman med dykk, så vi vert eitt folk.
17. Men vil de ikkje høyra på oss og la dykk omskjera, så tek vi syster vår og fer bort.»
18. Både Hamor og Sikem, son hans, tykte vel om det dei sa.
19. Den unge mannen drygde ikkje med å gjera dette. For han heldt av dotter til Jakob, og det var han som var den fremste i heile farshuset.
20. Så gjekk Hamor og Sikem, son hans, ut til porten i byen sin og sa til bymennene: