9. Medan han endå stod og tala med dei, kom Rakel med buskapen åt faren; for det var ho som gjætte.
10. Då Jakob fekk sjå Rakel, dotter til Laban, morbror sin, og småfeet hans, gjekk han fram, velte steinen av brunnen og lét buskapen til morbroren få drikka.
11. Så kyste han Rakel, og gråten tok han.
12. Jakob fortalde henne at han var i slekt med far hennar, og at han var son til Rebekka. Då sprang Rakel heim og sa dette til far sin.
13. Med det same Laban fekk høyra om Jakob, systerson sin, sprang han imot han, slo armane kring han, kyste han og tok han med seg heim. Og Jakob fortalde han alt det som hadde hendt.
14. Då sa Laban til han: «Sanneleg er vi same folket!» Så vart Jakob verande hjå han ein månads tid
15. Ein dag sa Laban til Jakob: «Du skal då ikkje tena hjå meg for inkje, fordi om du er frenden min. Sei ifrå kva du vil ha i løn!»
16. No hadde Laban to døtrer. Den eldste heitte Lea, og den yngste heitte Rakel.
17. Lea hadde milde augo, men Rakel var velskapt og ven.
18. Og Jakob hadde fått Rakel kjær. Difor sa han: «Eg skal tena hjå deg i sju år for Rakel, den yngste dottera di.»
19. Laban svara: «Det er betre at eg gjev henne til deg enn til ein framand mann. Ver du hjå meg!»
20. Så tente Jakob i sju år for Rakel, og dei åra tykte han var som nokre få dagar, så glad var han i henne.
21. Jakob sa til Laban: «Lat meg no få kona mi! For tida mi er ute, og eg vil flytta saman med henne.»
22. Då bad Laban i hop alt folket der på staden og heldt gjestebod.
23. Men om kvelden tok han Lea, dotter si, og leidde til Jakob; og han sov med henne.
24. Laban lét henne få Silpa, trælkvinna si; ho skulle tena hjå Lea, dotter hans.
25. Men då morgonen kom, sjå, då var det Lea! Jakob sa til Laban: «Kva er det du har gjort mot meg? Det var då for Rakel eg tente hjå deg. Kvifor har du svike meg?»
26. Laban svara: «Det er ikkje skikk her hjå oss å gifta bort den yngste før den eldste.