15. Og Rebekka fann fram staskleda åt Esau, eldste son sin – ho hadde dei inne hjå seg – og lét Jakob, yngste sonen, ta dei på seg.
16. Og skinna av kjeungane hadde ho på hendene og halsen hans, der han var snau.
17. Så gav ho Jakob, guten sin, den gode retten og brødet som ho hadde stelt til.
18. Han gjekk inn til far sin med det og sa: «Far!» «Ja,» sa han, «kven er du, guten min?»
19. Då svara Jakob: «Eg er Esau, eldste son din. Eg har gjort som du bad meg. Set deg no opp og et av viltet eg har skote, så du kan velsigna meg!»
20. Isak sa til son sin: «Korleis kunne du finna det så snøgt, guten min?» Han svara: «Herren din Gud sende det imot meg.»
21. Då sa Isak til Jakob: «Kom hit, guten min, og lat meg få kjenna på deg om du er Esau, son min, eller ikkje!»
22. Så gjekk Jakob bort til far sin, og han kjende på han og sa: «Det er målet hans Jakob, men hendene hans Esau.»
23. Isak kjende han ikkje; for hendene hans var lodne som hendene åt Esau, bror hans. Og han velsigna han.
24. Han spurde: «Er du Esau, son min?» «Ja, det er eg,» svara Jakob.