15. Hadad, Tema, Jetur, Nafisj og Kedma.
16. Dette var Ismael-sønene; og det er namna på dei som bur i landsbyane og leirane sine, tolv hovdingar og ættene deira.
17. Levetida åt Ismael vart 137 år. Så anda han ut. Han døydde og fór til folket sitt.
18. Ismaelittane hadde bustadene sine mellom Havila og Sjur, som ligg austanfor Egypt, der vegen går til Assyria. Beint framfor alle brørne sine slo han seg ned.
19. Dette er soga om ætta åt Isak, son til Abraham. Abraham fekk sonen Isak.
20. Isak var førti år gamal då han gifte seg med Rebekka, dotter til aramearen Betuel frå Mesopotamia, og syster til aramearen Laban.
21. Isak bad til Herren for kona si; for ho var barnlaus. Herren høyrde bøna hans, og Rebekka, kona hans, vart med barn.
22. Men då fostera støytte til kvarandre i livet hennar, sa ho: «Når så er, kvifor har då dette hendt meg?» Og ho gjekk og spurde Herren til råds.
23. Herren sa til henne:«To folkeslag er det i livet ditt,to folk skal skiljast ¬alt frå mors liv.Det eine vert sterkare ¬enn det andre,den eldste skal tena den ¬yngste.»
24. Då tida kom at ho skulle føda, sjå, då var det tvillingar i livet hennar.
25. Den som kom fyrst, var raud, og loden som ein fell over heile kroppen. Han kalla dei Esau.
26. Så kom broren; og han heldt Esau i hælen med handa. Difor kalla dei han Jakob. Isak var seksti år gamal då dei vart fødde.
27. Då gutane voks opp, vart Esau ein glup jeger, som heldt til i skog og mark. Jakob var ein fredeleg kar, som budde i telt.
28. Isak heldt mest av Esau, for han ville gjerne ha vilt; men Rebekka var gladast i Jakob.