56. Då svara han: «Heft meg ikkje, no når Herren har late ferda mi lukkast! Lat meg få ta i veg og fara heim att til husbonden min!»
57. Dei sa: «Vi skal ropa på jenta og spørja henne sjølv.»
58. Så ropa dei på Rebekka og sa til henne: «Vil du fara med denne mannen?» Ho svara: «Ja, det vil eg.»
59. Då lét dei Rebekka, syster si, og fostermor hennar fara saman med trælen åt Abraham og mennene hans.
60. Dei velsigna Rebekka og sa til henne:«Kjære syster, gjev du må vertatil tusen gonger titusen!Gjev dine etterkomarar må taborgene frå sine fiendar!»
61. Så gjorde Rebekka og jentene hennar seg i stand, sette seg på kamelane og fylgde trælen. Han tok Rebekka med seg og fór av garde.
62. Isak var nett komen heim frå Lakai-Ro’i-brunnen. Han heldt til i Negev den gongen.
63. I kveldinga tok Isak seg ein tur ut på marka. Då han såg opp, vart han brått var nokre kamelar som kom.
64. Og då Rebekka såg opp, fekk ho auga på Isak. Då sprang ho ned av kamelen
65. og sa til trælen: «Kven er den mannen som kjem imot oss bortpå marka?» Trælen svara: «Det er husbonden min.» Då tok ho sløret og hadde det for andletet.
66. Så fortalde trælen Isak alt det han hadde gjort.
67. Og Isak leidde Rebekka inn i teltet åt Sara, mor si. Han tok henne til kone og vart glad i henne. Såleis fann Isak trøyst i sorga over mor si.